سوفی عزیز ، دلواپسی من این است که مبادا تو هم مانند بسیاری از مردم چنان تربیت شوی که جهان را بدیهی بشماری..
متاسفانه پا به سن که میگذاریم به نیروی جاذبه خو میگیریم ، از این گذشته دیری نپاییده به خود جهان خو میگیریم . انگار در حین نشو و نما توان شگفتی درباره ی جهان را از دست میدهیم .
و بدین ترتیب ، از عاملی اساسی محروم میشویم - و همین است که فیلسوفان سعی میکنند به ما بازگردانند . چیزی که در کنه ما میگوید ، حیات رازی بزرگ است..
بیشتر مردم به دلیل های گوناگون چنان در چنبر امور زندگی گیر می افتند که شگفتی جهان از یادشان میرود .
اما جهان و هرچه در آن است برای کودک تازگی دارد و او را به شگفت می اندازد . بزرگترها اینطور نیستند . اکثرشان جهان را چیزی عادی میشمارند..
+دنیای سوفی | یوستین گردر
