باید همه باهم متحد بشوند تا دنیا را عوض کنند ولی آخر اگر همه می توانستند با هم متحد شوند دیگر لازم نبود دنیا را عوض کرد! اصلا دنیا دیگر اینطور نبود.
اقلا اگر تنها باشی می توانی کاری بکنی. می توانی دنیای خودت را عوض بکنی. اما مال آنهای دیگر، آن که دیگر دست تو نیست..
خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | سروش حبیبی | انتشارات نیلوفر | ۲۸۸ صفحه
میدونی؟ حتی یک نظریه ای هست که میگه ما حتی نمیتونیم ادعا کنیم که خودمون فکر میکنیم.
ظاهراً فکر کرده میشیم!
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی
پشت همه ی اینها مرز گمشده ای بود. مرزی که آدم آتشی روشن کند، اسبش را زین کند، شکارش را بیندازد و خانه اش را بسازد. اما حالا دیگر چیزی نمانده بود که آدم خودش درباره ی آن تصمیم بگیرد. تصمیمات همه گرفته شده. آدم دیگر در خانه خودش نیست، مهمان است.
آدم سرجایش خودش مینشیند و وارد جریان میشود. زندگی آدم به یک ژتون میماند. آدم یک ژتون است که در یک ماشین خودکار انداخته میشود.Insert One
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی
سکوت دونفری آدما رو خیلی به هم نزدیک میکنه..
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی
او هنوز میتوانست به همه چیز بخندد و بگوید " بجهنم ! " و این از شرایط لازم سلامت روانی ست..
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی
دختری به لنی گفته بود که مردم گریز است . حقیقت آن است که هرچه مردم در خصوص شما یا هرکس دیگری بگویند چندان اهمیتی ندارند .
چون حرف هایشان همه ، از الف تا یا ، بسیار مرموز و غیرقابل فهم است .
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی
داشت صاحب نشانی و هویت میشد و این یعنی مرگ اسب سفید وحشی .
با این وضع هرکس میتوانست آدم را پیدا کند . یواش یواش آدم موجودیت قانونی پیدا میکرد. اینطور جامعه دوباره آدم را ضبط میکرد..
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی
"آزادی از قید تعلق" چیزی فوق العاده ای بود. وقتی از قید تعلق آزادی یعنی تنهایی . نه طرفدار کسی هستی نه ضد کسی . همین .
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی
اگه نویسنده بودم و میخواستم یه داستان بنویسم قطعاً کتابی شبیه خداحافظی گاری کوپر مینوشتم..درخشان ترین رمانیه که تا به حال خوندم . از اون توصیفات طولانی و به درد نخور ، از اون حرف های تکراری و بی معنی ، از اون بدیهیات حوصله سر بر باقی کتاب ها اثری نیست..هرچی هست حرف تازه ست . بارها و بارها موقع خوندنش ، دست از خوندن کشیدم ، کتابو روی قفسه سینم گذاشتم ، به نقطه ی نامعلومی خیره شدم و با لذتی قطع نشدنی مشغول فکر کردن به حرف های تازه ای شدم ، که خونده بودم .
آن ها از آموختن زبان گریزان بودند و سعی میکردند تا از دام هایی که با کلمات همراه است جان سالم به در ببرند . چون کلمات همیشه مال دیگران است . یک جور میراثی که مثل آوار روی آدم خراب میشود . چون آدم همیشه به زبانی حرف میزند که ساخته دیگران است . در ایجاد آن هیچ دخالتی نداشته و هیچ چیزش مال خودش نیست..
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی
تنها چیزی که مهم است این است که در ازدیاد نفوس شرکت نکنی. آدم حکم پول را دارد. هر قدر مقدارش بیشتر، ارزشش کمتر. امروز چیزی که هیچ ارزش ندارد جوان بیست ساله است..
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی
