اغلب خیال می کنند که مرغ های دریایی غم بزرگی در دل دارند و
حال انکه این خیالی پوچ است . اشکالات روانی خود ادم است که این احساس را
به وجود می اورد . آدم همه جا چیزهایی می بیند که وجود ندارند . این چیزها
در درون خود ادم است . همه به یک درونگو مبدل می شویم که همه چیز را به
زبان می اورد . مرغ های دریایی ، آسمان ، باد ، همه چیز . صدای عرعر خری را
می شنوید . خری است و بسیار هم خوشبخت است . آنقدر خوشبخت که فقط برای یک
خر ممکن است ولی آدم با خودش می گوید : خدایا چه قدر غمناک است!
+خداحافظ گاری کوپر | رومن گاری | ترجمه سروش حبیبی