فکر میکنم آدم های نیاز دارند برای تحمل زندگی و ادامه آن به چیزهایی بچسبند و به آن ها بنازند .
یکی به تیم فوتبال مورد علاقه اش میچسبد ( استقلالی ها و پرسپولیسی ها متعصب )
یکی به مدرسه ای که در آن درس خوانده یا میخواند ( سمپادی ها :) )
یکی به دانشگاه یا رشته ای که در آن قبول شده ( پزشکی ، حقوق ، مهندسی .. )
یکی به سلبریتی مورد علاقه اش
یکی به سفرهایی که رفته
یکی به اطلاعات و دانش اش در زمینه ای خاص یا کاری که در آن خبره است
یکی به ماه تولدی که در آن زاده شده یا نژادی که به آن تعلق دارد
یکی به سبک موسیقی مورد علاقه اش یا سازی که در نواختن آن ماهر است
یکی به مکتب فکری یا سیاسی یا مذهب و دین و روش زندگی اش
یکی هم به قد و وزن یا شکل و رنگ مو ، پوست یا چشمانش..
خیلی دوست دارم بدانم من به چه چیزهایی چسبیده ام و به شکل بلاهت باری از آنها خبر ندارم
( خواهرم اشاره میکند بفرما ، یکی از آنها کتاب ها ، میتوانی یک ماه هیچ کتابی را باز نکنی ؟ )
به باقی موارد کاری ندارم ، اما چقدر از چیزهایی که به آن ها چسبیده ایم و بهشان می نازیم از جنس دستاورد هستند ؟ همین "دستاورد"هایمان هم چقدر ارزش افتخار کردن دارند ؟ چه مقدارشان حاصل دسترنج خودمان است ؟ چه مقدار آن حاصل هوش و استعدادی ست که در ما نهفته شده ، چه مقدارش تنها بازتاب محیطی که در آن بزرگ شده ایم و چه اندازه اش حاصل سرمایه گذاری های والدینمان ؟
شما چی ؟ تا به حال فکر کرده اید به بودن در چه گروهی افتخار کرده اید ؟
به چه چیزهای چسبیده اید ، یا از چه چیزهایی رها شده اید ؟
