از آن روزی که سرودن اشعار را شروع کردم، برایم سوال بود که آیا این کار ارزشش را دارد:
آیا بهتر نخواهد بود اگر زندگی را به شعر برگردانیم تا آنکه اشعاری از زندگی بسازیم؟
+اکتاویو پاز - شاعر و نویسنده ی مکزیکی
- ۱ نظر
- ۱۳ فروردين ۹۵ ، ۲۲:۵۰
از آن روزی که سرودن اشعار را شروع کردم، برایم سوال بود که آیا این کار ارزشش را دارد:
آیا بهتر نخواهد بود اگر زندگی را به شعر برگردانیم تا آنکه اشعاری از زندگی بسازیم؟
+اکتاویو پاز - شاعر و نویسنده ی مکزیکی
هرکه در عشق سر از قله برآرد هنر است..
همه تا دامنهی کوه تحمل دارند !
{ مژگان عباسلو }
خوشحالم که به قله ی اول رسیدید..خوشحالم برای حال ِ خوب این روزهاتون :)
خوشحالم که هنوز دوست داشتن های واقعی وجود داره..خوشحالم که ثابت کردید تمام سختی ها
همه هیـچ اند اگر یار مـوافـق باشد !
دائما محبوس، عقلش در صور..از قفس اندر قفس دارد گذر..مولانا
اگه جراتت نا امیدت کرد ، از جراتت هم فراتر برو...
If your Nerve, deny you—
Go above your Nerve—
He can lean against the Grave,
If he fear to swerve—
That's a steady posture—
Never any bend
Held of those Brass arms—
Best Giant made—
If your Soul seesaw—
Lift the Flesh door—
The Poltroon wants Oxygen—
Nothing more—
تو هم دلبندی هم دل میبری زیبای خفته ، گهی با ما گهی با دیگرانی، ای سیه مو
کمی کم کن از آن ناز ُ ادا گنگ و پنهان ، شبیه نامه های بی نشانی ای سیه مو
نمی دانم کجا زلفت جنونم را بر انگیخت ، کجای زندگی من تو رخ دادی سیه مو
نمی دانی کجای قلبم و گیری نشونه ، تو صاحب اختیار مایی و مختاری سیه مو..
{ فراز حلمی }
من شکوفایی گلهای امیدم را در رؤیاها می بینم
و ندایی که به من می گوید :
” گر چه شب تاریک است ، دل قوی دار ، سحر نزدیک است “
دل من در دل شب
خواب پروانه شدن می بیند
مهر صبحدمان داس به دست
خرمن خواب مرا می چیند
آسمانها آبی
پر مرغان صداقت آبی ست
دیده در اینه ی صبح تو را می بیند
از گریبان تو صبح صادق
می گشاید پر و بال
تو گل سرخ منی ، تو گل یاسمنی
تو چنان شبنم پاک سحری
نه ! از آن پاکتری..
تو بهاری ؟ نه ..
بهاران از توست
از تو می گیرد وام
هر بهار اینهمه زیبایی را !
هوس باغ و بهارانم نیست ..
ای بهین باغ و بهارانم تو !
{ حمید مصدق }
*بهین : بهترین ، نیکو ترین
خیانت ، غـیـرت ِ عـشـق است وقتی وصـل ممکن نیست..
چــه آسان نـنگ مـیـخـوانـنـد ، نـیـرنـگ زلـیـخـآ را !
{ فاضل نظری }
سودی نکند فراخنای بر و دوش
گر آدمی ای، عقل و هنر پرور و هوش..
گاو از من و تو فراختر دارد چشم
پیل از من و تو بزرگتر دارد گوش!
{ سعدی }
چنان بر روی صورت ریختی موی ِ پریشان را
که گویی مــــاه را یک هالــه ی مبهم بغل کرده !
{ حامد عسکری }
از کفر و ز اسلام برون صحرائیست
ما را به میان آن فضا سودائیست
There exists a field, beyond all notions of right and wrong. I will meet you there
ماورای باورهای ما،
ماورای بودن ها و نبودن های ما
آنجا دشتیست..
فراتر از همه ی تصورات راست و چپ
تو را آنجا خواهم دید.
Dochar73.blog.ir
Grin1995@
حد پروازم نگاه ِ توست ،
بالم را نگیر..
+ پرواز قشنگست ، ولی بی غم و منت
منت نکش از غیر ، "پر و بالِ" خودت باش..
دنیا به مراد رانده گیر، آخِر چه؟
وین نامهٔ عمر خوانده گیر، آخِر چه؟
گیرم که به کامِ دل بماندی صد سال ،
صد سال دگر بمانده گیر، آخر چه؟
همه بالاخره یک روزی به پوچی زندگی میرسند ، اما در مواجهه با اون سه رویکرد متفاوت اتخاذ میکنند :
1.انکار و تلاش برای معنا دادن (مولانا)
2.افسردگی (صادق هدایت)
3.لذت از فرصت باقی مونده (خیام)
می نوش که عمرِ جاودانی این است،
خود حاصِلَت از دوْرِ جوانی این است.
هنگامِ گُل است و سبزه ، یاران سرمست،
خوش باش دمی، که زندگانی این است..
+هر دو رباعی از جناب خیام..
دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین ..
سینه را ساختی از عشقش، سرشارترین
آنکه می گفت منم بهر تو غمخوارترین
چه دل آزارترین شد، چه دل آزارترین؟
{ فریدون مشیری }
+یه دیدی نگفتمی هست تو نگاهش :)
یک سـو غریـو بمـب
یک سـو خشِ خروشِ هواپیمـا
دنیـا اسـیر همهمه ی عصـر آهـن اسـت
در دوره ی فلـز..
امّیـد گـوش هـا
به صـوت دلنشـین النگوی دختـر اسـت...
{ احسان پرسا }
دروغ های زنانه
یا از سر عشق است
یا از سر ترس..
چرا که هیچ کس
به یاد نمی آورد
زنی در طول تاریخ
ادعای پیامبری کرده باشد ...
{ نیلوفر لاری پور }
در تمـام مهمـانــی ها
آویــز گــردن من
کلیـد خــانه ی تـوسـت..
{ سارا محمدی }