دچــآر باید بود..

گیرم که هم نیابم، شادم به جستجویش!

دچــآر باید بود..

گیرم که هم نیابم، شادم به جستجویش!

و پست‌های شبانه..

دوشنبه, ۱۹ شهریور ۱۳۹۷، ۰۹:۵۱ ب.ظ


کسی را تصور کنید که شب دیرهنگام، اندکی مست، به دوست‌دختر سابقش نامه می‌نویسد. نشانی او را روی پاکت می‌نویسد، تمبری می‌چسباند، پالتویش را می‌پوشد، قدم‌زنان می‌رود به سراغ صندوق‌پست، نامه را در صندوق می‌اندازد، به خانه برمی‌گردد، و می‌خوابد.

نه، به احتمال قوی، این قسمت آخر را انجام نمی‌دهد. نامه را می‌نویسد و می‌گذارد که صبح پست کند. و صبح، هیچ بعید نیست که نظرش را تغییر دهد. این است که نباید آنی بودن، فوریت، صداقت، و حتی غلط‌های تایپی ای‌میل را دست‌کم گرفت.

درک یک پایان | جولین بارنز | حسن کامشاد | 206 ص

  • موافقین ۱۲ مخالفین ۰
  • دوشنبه, ۱۹ شهریور ۱۳۹۷، ۰۹:۵۱ ب.ظ
  • Mohammad Mahdi ..

نظرات  (۵)

یس! اگری!

کوچه ای که به تو نرسد

یک بن بست بی شرف است

چرا که اولش نگفت آخرش تو نیستی... .

.......................

سلام

لذت بردم. شعر تقدیم شما.

راستی شما که خوب می نویسین. همین که به کامنت ها جواب میدین نامه نگاریه دیگه. به نظرم برا ارتباط نامه نگاری ایمیلی باید حس متقابل باشه. اینکه بدونی یکی هست که منتظره تو بنویسی خیلی شیرینه. حتی بعضا فقط سلام و من خوبم. همین

پاسخ:
سلام.
خیلی ممنون.

آره به نظرم خیلی مهمه که حادثه ای بین دو نفر در جریان باشه. حادثه حرف آفرینه. سلام و من خوبم به نظرم مناسبه مسنجرهاست، نه نامه ها..
مهم ترین ویژگی نامه نگاری رو هم که شما بهش اشاره کردین. انتظار بی صبرانه ست برای دریافت پاسخ. این در بقیه شکل های ارتباط معنایی نداره.
عالی 👌👌
بله، هیچ چیزی جای نامه‌های کاغذی رو نمی‌گیره. من یه دفتر دمِ دستم دارم که به خاطرِ مثلاً بی‌برقی، یا نبودنِ لپ‌تاپم چندتایی یادداشت توش نوشته‌م. هر وقت چشمم بهشون میفته خیلی لذت می‌برم. یه احساسِ خیلی خاص داره؛ من هیچ‌وقت با دیدنِ آرشیوِ وبلاگم نتونستم مثلِ اون لحظه‌ها ذوق کنم. کاغذ یه جورایی زنده‌ست؛ زندگی داره. اون خط‌خطی‌ها، دست‌خطِ آدم، به کلمات روح میده...

و یه موردِ دیگه‌ای هم هست. ابزارِ نوشتن خیلی روی نوشته تاثیر می‌ذاره. از نظرِ من کمتر شاعریه که بتونه با کیبورد شعرش رو خلق کنه! وقتی با کاغذ و قلم می‌نویسیم نوشته احساسی‌تر میشه. من یه جایی خوندم که نمی‌دونم نیچه بود یا کی، گفته بود از وقتی با ماشین‌تحریر می‌نویسم نوشته‌هام منظم‌تر شده و بهتر می‌تونم افکارم رو بیارم روی کاغذ. از لحاظِ روانی ابزارِ نوشتن خیلی تاثیر داره.
ای‌میل متاسفانه هرگز نتونسته جای نامه رو بگیره. راه‌های ارتباطی زیاد شده و ارتباطات پراکنده، ولی حقیقتاً جای اون نامه‌ها خالیه. غبطه می‌خورم به کسایی که با ای‌میل با هم ارتباط دارند. می‌دونم هست، ولی خیلی کم. و اینجا توی ایران هم متعارف نیست. حیف.
پاسخ:
"راه‌های ارتباطی زیاد شده و ارتباطات پراکنده". توصیف ِ وضعیت عالی!

من چندبار سعی کردم با ایمیل ارتباط برقرار کنم، اما اون توانایی نامه‌نگاری در من شکل نگرفته بود. خیلی غبطه میخورم وقتی نامه‌نگاری های نویسنده های مختلف رو میخونم. به هر حال هرشکلی از ارتباط جایگاه و لذت‌های خاص خودشو داره.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی