دچــآر باید بود..

گیرم که هم نیابم، شادم به جستجویش!

دچــآر باید بود..

گیرم که هم نیابم، شادم به جستجویش!

پارادوکس کمال

جمعه, ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۸، ۱۰:۵۰ ب.ظ


انسان کامل کسی است که کامل نباشد. پروژه ی انسان کامل محکوم به شکست است درست به این دلیل که پروژه ای است که با تصور کمال، پرونده ی تکامل و "شدن" و تحول را می‌بندد و از یک "پروسه" به یک "پروژه" تبدیل می‌شود. کمال، در رفتن و نرسیدن است. کسی که کامل است جایی برای بزرگ شدن ندارد. تصور کمال، عینِ نقص است. انسان فقط می‌تواند کمال گرا باشد نه کامل. و انسان کمالگرا، کسی است که دریچه های وجودش و ذهنش بر تجارب نامحدود و امکانات تجربه نشده بی‌انتها باز باشد. و از آن جا که این تجارب و امکانات نامحدود است، کمال نقطه ی پایان ندارد.

انسان کمال‌گرا از دارایی ها و تعینات و صفات خود هویت نمی‌سازد و دائماٌ در مسافرتی بی‌پایان به قصد کشف بی‌پایان خود و جهانش می‌باشد. "انسان هزار گسترة دلوز" و "ابرمن نیچه‌ای" توصیف‌هایی از این انسان بی‌هویت و خانه‌بدوشی هستند که شدن و رفتن را بر بودن و ماندن ترجیح می‌دهد نو به نو می‌زید و نو به نو می‌شود و نمی‌خواهد به قالب خاصی در آید و تمام شود.

انسانی که به قول اگزیستانسیالیست‌ها وجودش بر ماهیتش مقدم است و هر لحظه ماهیت و هویتی جدید از خود به نمایش می‌گذارد. انسانی "ناتمام" و دنباله‌دار که هرگز به پایان راه نمی‌رسد چرا که انسان به محض این که تصور کمال پیدا کند به آخر خط می رسد و قصه اش تمام می‌شود. تمامیت وجودی بشر در ناتمامی و تداوم است.


+محمدامین مروتی

  • موافقین ۸ مخالفین ۰
  • جمعه, ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۸، ۱۰:۵۰ ب.ظ
  • Mohammad Mahdi ..

نظرات  (۲)

  • احسان شریعتی
  • اولین جمله‌ای که نوشتی اتفاقا لب کلام مولانا است. مولانا که طرفدارانش در موردش میگن اگر چه انسان کامل نیست اما کاملا انسانه.
    مولانا میگه آدمیزاد قرار نیست با حساب و کتاب کامل بشه باید تو خالی و هیچ بشه تا از حق پر بشه، مثلا از نظر اخلاقی باید بادش را بخوابونه، منم منم کردن‌ها و غرورش را بذاره کنار تا پر بشه از ویژگی‌های والا
    پاسخ:
    اگر چه انسان کامل نیست اما کاملا انسانه...
    خیلی جالب بود. نشنیده بودم. ممنون.
    چه جالب یه بحث نزدیک این مطلب هم تو وبلاگ سکوت مطرح شده

    نمیدونم چقدر اجازه دارم نظری بدم، ولی از باب هیجان تازه واردی میگم، بحث بی پایان بودن با توجه به دایره خلقت کمی نادرسته، بالاخره پایانی هست و اینکه اساسا کمالی به معنای رسیدن به پایان موقعی معنا پیدا میکنه که امکان رسیدن به پایان مفروض ما وجود داشته باشه...
    و وقتی ممکن نیست به پایان برسیم، پس همیشه کمال گرایی میتونه از صفاتمون باشه و کامل بودن محال.
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی