اروین
يكشنبه, ۱۷ تیر ۱۳۹۷، ۰۹:۲۴ ب.ظ
یالوم رمان نویس افتضاحی به نظر میرسه. [بعد از خواندن 68 صفحه از کتاب مسئله ی اسپینوزا..]
دچــآر باید بود..
گیرم که هم نیابم، شادم به جستجویش!
پاسخ:
ممنون که نظرتو گفتی :)
ممنون که نظرتو گفتی :)
با این‌که علاقه‌مند به داستان و داستان‌نویسی ه، اما واقعن استعدادش رو نداره! :د
من تقریبن همه‌ی کتاب‌هاش رو خونده‌م و تنها چیزی که برام ارزشمندشون می‌کنه انتقال مفاهیم روانشناسی به زبان ساده و در خلال داستان ه. برای من که به روانشناسی و روان‌کاوی علاقه‌مندم حضور توی ذهن هر دو طرفِ جلسه‌ی تراپی، رابطه‌ی مراجع و درمان‌گر یا تحلیل روانشناسی ذهن شخصیت‌ها (هر چند تخیلی و غیرمستند) جالبه.
و این‌که، حالا نمی‌دونید "دروغ‌گویی روی مبل"ش از نظر داستان‌نویسی و کلن تکنیک‌های نویسندگی چقدر فاجعه ست. ((:
پاسخ:
دقیقا منظور منم همینه...شاید روانپزشک خوبی باشه ولی نویسنده ی قابلی به نظر نمیرسه..البته من فقط یه کتابش رو خوندم...
من هم علاقه وحشتناکی به روان کاوی دارم..
شما چقدر پیگیرید من اسم این آخری که گفتید رو هم نشنیدم :))
میشه به ترتیب علاقه تون بقیه آثارش رو نام ببرید؟
من این کتاب رو نخوندم. ولی کتابهای دیگه اش همه رو دوست داشتم.
پاسخ:
احتمالا باقی آثارش رو هم میخونم...
احتمالا باقی آثارش رو هم میخونم...
حتی بد و معمولی هم نه!
افتضاح :)
مشتاقم کتاب که به پایان رسید هم نظرتون رو درباره یالوم بدونم.
افتضاح :)
مشتاقم کتاب که به پایان رسید هم نظرتون رو درباره یالوم بدونم.
پاسخ:
امیدوارم بهتر بشه..ما که بخیل نیستیم.
امیدوارم بهتر بشه..ما که بخیل نیستیم.
دو، سه سال ه که اصلن یالوم نخونده‌م و نظرم نمی‌تونه خیلی درست باشه، اما تا جایی که یادمه "وقتی نیچه گریست"، "درمان شوپنهاور" و "مامان و معنی زندگی" رو بیشتر دوست داشتم.
البته داستان آخر مامان و معنی زندگی واقعن "مسخره" ست و به‌نظرم مسئله‌ی اسپینوزا کسل‌کننده‌ترین کتابشه :دی