آدم‌هایی که بی‌خداحافظی رها میکنیم، روابط انسانی که پایانشان نقطه نمی‌گذاریم و دوستی‌های گرمی که بی‌هوا معلق می‌گذاریم مثل تفنگ چخوف بر دیوار زندگی ما آویزان می‌مانند، آماده شلیک، و وبال و سنگین.
+نفیسه مرشدزاده
سلااااااااام
چرا من دوست داشتم فکر کنم معلق برا منه؟!!
خوبی مهدی خان؟
وقتی نیستی دلم میگیره. شما همیشه باش.
در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود/ کین شاهد بازاری وان پرده نشین باشد...
سلام
الان یه بیت خوب خوندم.
چو گفتمش که دلم را نگاه دار چه گفت؟!/ ز دست بنده چه خیزد؟ خدا نگه دارت...
ببینین در "خدا نگه دارد" چه ایهام لطیفی هست.
لذت بردین؟
و از اون بدتر بی وقت میرن؛ سعی میکنن وقتی برن که مهلک ترین ضربه رو بزنن.
آخرش سعی میکنن به شکل ظالمانه ای( نه از روی محبت فقط برای ساختن خاطره شکنجه کننده) خوب تر و عاشق تر از همیشه باشن.
خوب که فکر میکنم خودمم اینجوری بودم قطعا در لحظاتی که انقدر خوب میتونم وصفشون کنم.
ما آدمها حتی وقتی بدی و ظلم میکنیم غریب و قابل ترحمیم.