خیلی از دوست داشتن ها برای چرخیدن چرخه ی طبیعت هست. همین عشق مادر به بچه دار شدن،شهوت و علاقه ی بین زن و مرد تهش فقط قرار ب بچه دار شدن برسه. بعد کلی دلیل مزخرف دیگ ک ادم دلش میخواد بچه دار شه. نیاز روحی و ترس از تنهایی و ...دوست داشتن به سبب یه ویژگی خاص یا یه چیز نو یا یه حس خوب با دوست داشتنی که دلیلش قرار فقط ب بچه دار شدن برسه از نظرم باحال تره. وگرنه ک باز از سر نیاز ک دوست میداریم.قطعا هرکاری ک میکنیم در نهایت برای خودمون هست و نفع نهایی ش ب خودمون میرسه ولی نمیدونم چرا دوست داشتن های غریزی اصلا حالمو جا نمیاره. حتی عشق های اتشین بین زن و مرد مرد هم وقتی زیادی غریزی باشه برام خوشایند نیست.هرچند پایه ش غریزه س ولی دلم میخواد یکم یه طور دیگ باشه. حالا نه اینک طرف بشینه فک کن دلیل بتراشه ک یکی و دوست داشته باشه . تو همون ضمیر ناخواگاه دلیل باعث ایجاد حس بشه باز بیشتر برام قشنگه
بیشتر از این خوشم نمیاد ک دوست داشتن مادرانه و اون فداکاری هایی ک از دوست داشت میاد و اکتسابی میدونن و مقدسش میکنن.در صورتی ک کاملا طبیعیه.خوب و قشنگ هست ولی طبیعیه. که باز وقتی ب دلیل طبیعی بودنش فک میکنم خوشم نمیاد ازش: مراقبت از فرزند برای تداوم نسل!
پاسخ:
به نظرم باید با مهربونی بیشتر به طبیعت و تکامل نگاه کنیم..به خاطر اینکه فرصت یه زندگی بهتر رو در اختیارمون قرار داده..فکر کردی اگه مادرها این مهر طبیعی رو به فرزندانشون نداشتن چه اتفاقی می افتاد؟ احتمالا خیلی هامون هیچ وقت فرصت بزرگ شدن و فکر کردن به اینچیزها رو نداشتیم..به اندازه کافی بهمون محبت نمیکردن، ازمون مراقبت نمیکردن، یا حتی برای داشتن یه زندگی بهتر تو موقعیت های بد رهامون میکردن.. حالا تو میتونی چرخیدن چرخه طبیعت صداش کنی یا لطف طبیعت به ما..
راستش دلم میخواد بگم آره، حتی یه بیت از حافظ هم نوشتم، اما پاکش کردم.
به نظرم ما انسانها محدودیم، و نیازهای مختلفمون هم ریشه در همین موضوع داره. این قهرمان پروریهای ذهنی فقط باعث میشه شناخت درستی از خودمون و روابط مختلفمون نداشته باشیم. دلخواستههای ما از خواستههای ما نشأت میگیرن.
البته فکر نمیکنم این چیز بدی باشه، ترجیح میدم بدونم از سر نیاز سراغ دیگری رفتم و نوع نیازم رو بشناسم تا اینکه خودم رو گول بزنم و به دیگری دروغ بگم. تازه به نظرم اینطوری یه نقطه مشترک قوی با بقیه افراد پیدا میکنیم.
پاسخ:
چیزی ندارم به این کامنت اضافه کنم..فکر میکنم برای آخرین بار بهم کمک کردید که با یه واقعیت مواجه بشم ممنونم ازتون..
الآن با توجه به سوال نرگس یه سوالی برام پیش اومد: مگه باقی علایق از سر غریزه یا نیاز نیست؟ آخه به نظر من اصل دوست داشتن ما آدما از سر نیازه، که با توجه به هر خواستگاهی که داره، نوع و جنس اون عاطفه تغییر میکنه. حتی اگه بخوایم از دید عرفانی به قضیه نگاه کنیم.
پاسخ:
نمیدونم باید از خود نرگس پرسید..شاید چون به مهر مادری یه رنگ مقدس گونه هم پاشیده شده..پاک ترین وقشنگ ترین چیزی که در بسیاری از اذهان وجود داره.. حرفاتون به نظر من درسته..یه وقتایی برام جالبه میشنوم که بعضی ها میگن تو فقط وقتی بامن کار داری میای سراغ من! منظورشون از کار یه خواست مادیه..ولی مگه بقیه وقت هایی که میریم سراغ هم باز از یه نیاز نشات نمیگیره ؟ گیریم یه نیاز روحی یا روانی..
حالا به نظرتون در روابط انسانی دوست داشتن با وجود بی نیازی ممکنه ؟
اقا دوست داشتن مادرانه ب چ درد میخوره وقتی غریزیه؟
غریزیه دیگ؟
پاسخ:
یه جایی خوندم تو دوران بارداری یه سری هورمون تو بدن زن ها آزاد میشه که یه لذت وحشتناکی بهشون میده..همینطور تو دوران شیردهی..همونجا گفته بودن که آگاهانه یا ناخودآگاه دلیل دوباره بچه دار شدن برای خیلی از زن ها تجربه ی دوباره ی این لذته ! نه حس خوب مادری..
به سوالی که پرسیدی قبلا فکر کردم..جواب منطقی من به این سوال اینه که برای بچه تقریبا به دردی نمیخوره.. به این فکر کردم که اگه هرکس دیگه ای هم جای من بود مادرم همینقدر دوسش داشت..برای همین این دوست داشتن یه شمشیر دو لبه ست..از یه طرف تقریبا هیچ ربطی به خودت نداره و به قول تو به دردی نمیخوره..از طرف دیگه به خاطر بی قید و شرط بودنش ( و به قول تو غریزی بودنش ) میتونی همیشه مطمئن باشی یه پناه گاه امن داری..هرجور که باشی..و این حس خوبی داره ( اگه به فکر اون چیزی که گفتی نیفتیم )
ولی اگه از یه طرف دیگه بهش نگاه کنی..اگه یه مادر فهمیده با شرایط مناسب برای خودش و بچه و با پشتوانه آگاهی های لازم (مثلا همین که عشق به بچش غریزیه ) ، تصمیم میگیره بچه دار بشه..خودش داره این دوست داشتن غریزی رو "انتخاب" میکنه..این با ارزشه..چون جراتش، آگاهیش، مهارتای لازمش تک به تک بدست آوردنیه..چه پیش از بچه دار شدن چه بعد اون..ارزشمنده چون خودش داره یکی از راه های بزرگ تر شدنو انتخاب میکنه..دکتر هولاکویی همیشه میگه بچه دار شدن بزرگترین دانشگاهی که هر آدمی میتونه بره..