با همه آتش زبانی در تو گیراییم نیست..

طبع تو سیر آمد از من جای دیگر دل نهاد

من که را جویم که چون تو ، طبع هرجاییم نیست ؟

{ سعدی }

+شاید تنها سعدی باشه که بتونه فقط در یک مصرع هم به ستایش از یارش بنشینه ، هم با خاک یکسانش کنه !

+ { Atash - Salar Aghili }