اگر چراغ دلی دان که راه خانه کجاست..

نگفتمت مَرو آن جا که آشنات منـم

در این سراب فنا چشمـه حیات منم

وگر به خشم رَوی صد هزار سال ز  ِ مـن
به عاقبت به من آیی که منتهات منم

نگفتمت که به نقش ِ جهان مشو راضی ؟

که نقش بند سراپرده رضات منم

نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهــی

مرو به خشک که دریــای باصفات منم..

نگفتمت که چو مرغان به سوی دام مرو ؟

بیا که قدرت پرواز و پرّ و پات منم

نگفتمت که تو را ره زنند و سرد کنند

که آتش و تبش و گرمی هوات منم

نگفتمت که صفت‌های زشت در تو نهند

که گم کنی که سرچشمه صفات منم..

{ مولانا }

+{Homayoun Khorram - Taghatam Deh }