جنس دوم
اگر این بار به من حسِ غزل دست دهد
باید آن را بکُشم در دل وُ سرکوب کنم
منطقی تر شوم وُ روحیه ی عاصی را
زود تغییر دهم ، پیش تو محبوب کنم...
به خودم آمده ام شعر برایم سم است
آشپزخانه ،همین گاز وُ سماور کافیست
کمکم کن نروم توی خیالات خودم
تا توجه به تو وُ سفره ی مطلوب کنم !
روش زندگی ام سنتی وُ ساده شود
آب و جارو بزنم ،پنجره را پاک کنم
روزها حُجب وُ حیا پیشه کنم، نیمه ی شب
پُرنو استار شوم حال تو را خوب کنم !
عادتم لای نفسهات بیفتد به عقب
هوسِ شور کنم، تا که پسر دار شویم
دردم از حد که گذشت و نفسم بند آمد
صحبت از جنس تو وُ نطفه ی مرغوب کنم
به خودم آمده ام شعر برایم سم است
زن شدم تا که بشویم،بپزم ، درک کنم !
کمکم کن که به جای هیجان های عبث
فکر انگشتر سنگینِ طلاکوب کنم..
نروم توی خودم دل به همین خانه دهم
دل به شلاق و لباس شبِ توی کُمدم
جای این قافیه بازی وُ به خود زخم زدن
با تو دعوا سر زن بازی و مشروب کنم
شاعری خانگی ام ، ساکت وُ اندوه پرست
باید این ثانیه را روی ورق ثبت کنم
اعترافات مرا پای حماقت مگُذار
وَ مجوز بده بی واهمه مکتوب کنم...
{ صنم نافع }
+عکس ، زهرا خرمی
