بی ته گلشن چون زندونه به چشمام یار..

گلی که خُم  بدادُم پیچ و تابش

به اشک دیدگانُم دادم آبش..

درین گلشن خدایا کی روا بی

گل از مو دیگری گیره گلابش ؟

{ باباطاهر }