خستگی همیشه به کوه کندن نیست...

 

به قطاری که تو را می برد
گفتم برگردد؟ گفتم نرود؟
گفتم...؟ چیزی نگفتم..

به قطاری که تو را می برد، گلایه ای نیست...
خودت سوار شدی!
حالا هم شب از نیمه گذشته است
تا ایستگاه بعدی چند سال راه است
برف بر بیابان یکدست است
و هم کوپه هایت چیزی از تو نمی فهمند!

خستگی همیشه به کوه کندن نیست
خستگی گاهی همین حسی ست
که بعد از هزار بار یک حرف را به کسی زدن، داری
وقتی نشنیده است

وقتی سوار شده است..


{ مهدیه لطیفی }

جدی..آ..به صورتت که نگاه میکنم با خودم میگم من چیه این صورت اون همه دوست داشتم ؟
همون موقع شم یه چیز بیشتر ازت نخواستم..گفتی میخوام برم..گف..تی..اینطوری بهتره..
گفتم باشه..برو..عیب نداره..ولی هیچوقت ازم نخواه که برگردی...یادته ؟

+همین یک ساعت پیش..سینا آذین..

گفتم از ورطه عشقت به صبوری به در آیم..

نصیحتگوی را از من ، بگو ای خواجه دم درکش..

چو سیل از سر گذشت آن را..چه می‌ترسانی از باران؟

{ سعدی }

+ { تریوله - چشم مست }

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم..

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران...رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی..تو بمان و دگران ، وای به حال دگران !

{ شهریار }

گر دلنوازی میکنی

گر دلنوازی میکنی ، آهنگ ویرانی چرا ؟

ورشعله بازی میکنی با مصلحت دانی چرا؟

هر دم به رنگی نو به نو ، برجان نهی داس درو

کشتی بکش رفتی برو ، این گربه رقصانی چرا؟

{ شاعر ؟ }

+ {Nigina Amonkulova - Dilnavoz}

هر دوره تکراری از آشوب ست اینجا..

آزاد بودن سهم میدانی ست در شهر

این ها همه در حرف شاید ساده باشد

سخت است که دست و دهانت را ببندند

و پیش چشمت میهنت افتاده باشد..

{ سید علی رضایی }

+  شعر کامل در ادامه مطلب..