financial
شنبه, ۸ مهر ۱۳۹۶، ۰۷:۴۰ ب.ظ
دچــآر باید بود..
گیرم که هم نیابم، شادم به جستجویش!
آره خب این مسـئله تاثـیر گـذشت زمـان رو قبـول دارم
ولـی یکی از دلایلـی که ایـن فیلمـو دوس نداشـتم بخـاطر مـونرو بود!
ینـی میـدونی خیلی دلـم میخـواست ازش فیلـم ببیـنم کـه ببیـنم این حجـم از مـعروف بودنه و مقبـولیـته از کـجا میـاد!!ینـی این خـاص بودنه این شخـص در طـول ایـنهمـه زمـان و حـتی تا به الان!
ولـی اصـلا به دلـم ننشـست!اصلا اصلـا!!حـتی بعضـی جـاهاشو که مـونرو بود رو میزدم جـلو دیگه!!
پاسخ:
باورت نمیشه میخواستم تو پی نوشت واست بنویسم یکی از دلایل ضعف فیلم های وایلدر بازیگرای زنشن!
واقعاً حالم داشت بد میشد از بازی مونرو..این حجم از لوس بودن برام غیرقابل تحمل بود..
حال یه فیلم دیگه اشم Love In The Afternoon (1957) ..که نسبتا معروفه..اون یکی آدری هپبورن و گاری کوپر بازی میکنن..آدری هپبورن هم دقیقاً همینقدر لوس بازی میکنه و حال به هم زن..علی رغم شروع خیلی خاصی که داره وقتی نوبت به ملاقات این دوتا میشه چنان عاشقانه لوسی شکل میگیره که من که حتی تو بدترین شرایطم فیلما رو نصفه ول نمیکنم نتونستم بقیشو ببینم!
منم نمی فهمم دلیل این مشهور بودنو..شاید به خاطر قیافشون باشه که از نظر بعضیا زیبا یا بانمکن. ولی از نظر من بازیگرای افتضاحین.
باورت نمیشه میخواستم تو پی نوشت واست بنویسم یکی از دلایل ضعف فیلم های وایلدر بازیگرای زنشن!
واقعاً حالم داشت بد میشد از بازی مونرو..این حجم از لوس بودن برام غیرقابل تحمل بود..
حال یه فیلم دیگه اشم Love In The Afternoon (1957) ..که نسبتا معروفه..اون یکی آدری هپبورن و گاری کوپر بازی میکنن..آدری هپبورن هم دقیقاً همینقدر لوس بازی میکنه و حال به هم زن..علی رغم شروع خیلی خاصی که داره وقتی نوبت به ملاقات این دوتا میشه چنان عاشقانه لوسی شکل میگیره که من که حتی تو بدترین شرایطم فیلما رو نصفه ول نمیکنم نتونستم بقیشو ببینم!
منم نمی فهمم دلیل این مشهور بودنو..شاید به خاطر قیافشون باشه که از نظر بعضیا زیبا یا بانمکن. ولی از نظر من بازیگرای افتضاحین.
چـقد این جـک لمـون خـوبه آخه:))چـقد دوسش دارمممممم!
دیشـب دیدم فیـلم رو، کـلی سـرتیـکه های که جـک لمـون خـندیدم.
تـا حالا نشده یه فیلـم از وایلدر ببینـم و عاشـقش نـشم. حـتی اگه خط داستانیشـو دوس نداشته باشم یه جوریه که لـحظه آخر عاشقـش میشم!
حتی همیـن Some like it hot اونقدا بـرام جـذاب نـبود ولـی اون تیـکه آخرش که آزگـود میگـه Nobody is perfect و یا ایرمـا خـوشگـله رو هم من زیـاد دوست نـداشتـم ولی اون تیـکه آخرش کـه گـفت That's another story من حس کردم وای من عاشق این فیـلمم!!!!این آخراش می چسـبه یه گـوشه از ذهـنم و با یه لبخـند از پـای فیلم پا میشم.
پاسخ:
میدونی کارگردانای بزرگ فیلمای بدم میسازن ولی چیزی که باعث تفاوتشون با بقیه فیلمسازا میشه اینه که حتی تو آثار بدشون هم نشونه تفاوت و نبوغ هست..مثلا دیالوگ آخر همین فیلم که گفتی.. Nobody is perfect :)
یا یه جایی بود رفته بودن تو کشتی و شوگر خیال میکرد داره جو رو اغفال میکنه و اونم الکی هی اظهار بی تفاوتی میکرد و کوتاه نمیومد اصلا :)
یه چیز دیگه ام که هست اینه که کمدی ها با مرور زمان قدرت طنزشونو از دست میدن..چون بعضی شوخی ها مخصوص دوره های زمانی خاصیه و بعضی ایده های دیگه هم با مرور زمان و در اثر بارها و بارها تکرار شدن جذابیتشونو از دست میدن..بعد خیلیه دیگه یه فیلم بعد از 50 سال هنوز خیلی جاهاش بامزه باشه
به نظرم خیلی مهمه همون با لبخند از پای فیلم بلند شدن..نشونه یه پایان بندی درست :)
میدونی کارگردانای بزرگ فیلمای بدم میسازن ولی چیزی که باعث تفاوتشون با بقیه فیلمسازا میشه اینه که حتی تو آثار بدشون هم نشونه تفاوت و نبوغ هست..مثلا دیالوگ آخر همین فیلم که گفتی.. Nobody is perfect :)
یا یه جایی بود رفته بودن تو کشتی و شوگر خیال میکرد داره جو رو اغفال میکنه و اونم الکی هی اظهار بی تفاوتی میکرد و کوتاه نمیومد اصلا :)
یه چیز دیگه ام که هست اینه که کمدی ها با مرور زمان قدرت طنزشونو از دست میدن..چون بعضی شوخی ها مخصوص دوره های زمانی خاصیه و بعضی ایده های دیگه هم با مرور زمان و در اثر بارها و بارها تکرار شدن جذابیتشونو از دست میدن..بعد خیلیه دیگه یه فیلم بعد از 50 سال هنوز خیلی جاهاش بامزه باشه
به نظرم خیلی مهمه همون با لبخند از پای فیلم بلند شدن..نشونه یه پایان بندی درست :)