انصافانه ست ؟
جمعه, ۲۳ مهر ۱۳۹۵، ۱۲:۲۸ ق.ظ
شبا تنها میرم کنار رودخونه ، زیر یه درخت بید مجنون، روی چمنا دراز میکشم، دستامو میذارم زیر سرمو به جریان آب و آسمون و ستاره ها نگاه میکنم .. رادیو چهرازی گوش میدم و به زیبائیت فکر میکنم..
دچــآر باید بود..
گیرم که هم نیابم، شادم به جستجویش!
شاید ... کسی چه میدونه ؟ :)
پاسخ:
:d
:d
یاد خودم افتادم یهو ...
تهِ احساساتی شدنم این بود که جمعه هفته پیش تنهایی رفتم زیر درختای کاج نشستم روی یکی از این دریچه های دایره شکل سازمان آب که بالاتر از سطح زمینه و صبونه -ساعت 12 ظهر بود- ی دوست داشتنی مو با گوش دادن به صدای دارکوبا خوردم ... جاتون خالی خیلی چسبید ... فقط به جای زیبایی یه نفر ... به خوشمزه گیِ دوست داشتنی ترین وعده ی غذایی در طول روز فکر میکردم ؛)
پاسخ:
شاید منم داشتم به زیبایی یه غذا یا نوشیدنی فکر میکردم ؛)
شاید منم داشتم به زیبایی یه غذا یا نوشیدنی فکر میکردم ؛)
اَ ایول ... منم ببرین دفعه بعد :دی
کاش منم همچه جایی داشتم
پاسخ:
همه حالش اینه آدم تنها بره فوقش بتونم لوکیشن بدم :D
خب پیدا کنید..
همه حالش اینه آدم تنها بره فوقش بتونم لوکیشن بدم :D
خب پیدا کنید..
واقعی؟
ینی همیشه چنین امکانیو دارین...
چ خوب چ رویایی... ^_^ اشششک...
پاسخ:
واقعی :)
واقعی :)
فوقالعادست! منم همینکارو می کنم فقط بجای رادیو اهنگ گوش میدم :) و به زیباییش فکر می کنم ... البته نه به زیباییش ... چرا که کاملا عادی و معمولیه ... به جاذبه اش فکر می کنم :)
پاسخ:
:)
کدام دوست بتابد رخ از محبت دوست؟
کدام یار بپیچد سر از ارادت یار؟